hikbing sakbibi kay pilipina...

HIKBING SAKBIBI KAY PILIPINA

nanigas na ako at hindi matinag sa aking kinatatayuan
napako ang tingin ko sa iyong kalunos-lunos na kalagayan
tahimik... tahimik... pero damang dama ko ang iyong hikbi
ninais kitang lapitan at patahanin pero ako ay napipi

hindi na pansin sa iyong suot na saya
ang dating tingkad ng asul at pula
hindi na mababakas sa iyong blusa
ang kinang ng dilaw na araw at tala

wala na, wala na... nangungutim na ang lahat
wasak, punit... sira... at wala na ang dating gara
ah... kalunos lunos nga ang iyong abang kinasapitan
palad mo ay sa busabos at walang katapusang kapaitan

pinagagawan ang pagaari sa iyo ng mga sultan at hari
iniibig ka nila... pero pag-ibig na walang pagkandili
tatlong daang taong mahigit ikaw ay kanyang inangkin
gamit batong-krus, nauto ka nilang maging matiisin

matagal bago ikaw ay matauhan at magising
kung hindi pa isa sa anak mo ay mabaril
kaya ang isa naman ay naglakas na magtaas nitong kamao
upang ihatid nawa sa iyo ang tunay na kalayaan mo!

subalit anong pait nitong naiukit na kapalarang
mismong kapatid niya rin ang sa kanya'y papaslang
pinagpasapasahan ka ng mga hayok... pinagpasasaang ganap...
may sakang... may puti... pero ang masakit ay iyon pang kauri!

nakalbo ang malago at makulot mong mga kagubatan
nasaid ang katas at bunga ng iyong lupa at sakahan
inagaw pati ang dalisay mong mga pampang at karagatan
isinantabi ang mahihina at mahihirap mong kawan

narinig ko muli ang naiipit ipit mong mga hikbi
nais kong kumilos... nais kitang kandungin kahit sandali...
kalunos-lunos sa aking pandinig ang naririnig na panaghoy
saka ikinagulat kong mga luha ko'y di na napigilang dumaloy...

globalisasyon, liberalisasyon, privatization
lahat na ng kamaganak ng Tiyuhin mong mahilig kay Sion.
hindi pa ba... hindi pa ba ang lahat at sasapat?
ilang milyon pa ba ang gugutumin para ito ay maging marapat?

anong magagawa ko sa iyo?
ang sabayan ka sa iyong pagtangis?
sapat na ba ang pakainin ko ang ilan sa iyong anak?
sapat na bang kalingain ko at maging boses nila?

anong maiaalay ko para tuluyan ka ng tumahan?
nanglilimahid ka na halika't ikaw ay paliliguan
paliliguan ng mga dugo ng mga sa iyo ay umalipusta
pababanguhan ng mga inialay na buhay ng bayaning nakibaka

habang inihahanda ang bagong saya at blusa
na inihahabi ng aming kolektibong pagkakaisa
ah... kailan kaya pangarap ko ay makikita?
yun bang maringal kang muli na parang isang reyna

may kapayapaan sa buong bayan mong paghaharian
kasaganaan sa kanayunan, sa bukid, gubat at karagatan
pagkakapantay-pantay ng lahat at hustisyang sosyal
matamis ang kamatayan kong ito ay makikita makikintal!

pero paanong ang lahat ng ito ay mapangyayari
kung hindi ako patitinag sa aking kinatatayuan
kung mapapako lang ang tingin ko sa iyong kasawian
kung iiyak lang ako... at dadamay man... ngunit sa iilan?

kilos na.
KILOS NA..
NGAYON NA...
TAYO NA!

oh Noooo, JPEPA!!!!!!

(buntunghininga)

dahil sa sinabi ni _______, mejo nahighblood ako at nangati kung anong bagong balita sa JPEPA, kinabahan na hindi maintindihan... punyeta naratipika na kaya? naipasa na kaya?

shet shet shet. pero ang dami kong gagawin pa kaya hindi ako nakahawak ng dyaryo hanggang sa dumating na ang hapon. pero nakita ko pa lamang ang headline title sobrang nalerke na talaga ako...

ano ba ang JPEPA?
ang JPEPA o Japan - Philippines Economic Partnership Agreement, ay ang kasunduan ng Japan at Pilipinas na naglalayon sana ng pagtutulungan ng dalawang bansa na makakatulong o makakapagbigay ng benepisyong pangekonomiya sa nagkasundong mga bansa. pero ang JPEPA ay isang kasunduan hindi natin dapat payagan.

una binastos nito ang kahalagahan ng proseso. minadali ang tratado at ang masama itinago sa publiko at hindi pinadaan sa konsultasyon sa mga maapektuhang sektor, sa kung anong dahilan, bakit ganun ang ginawa nila, hindi pa natin matukoy. well, naiisip ko na baka binayaran kaya sila para ito ipasa?

pangalawa, ang tratadong ito ay punong-puno ng butas, punong-puno ng mga magagaspang na probisyong makakaapekto ng malaki sa pagkabagsak pa lalo ng ating ekonomiya at patuloy na paghihirap ng ating mamamayan. ayokong maglagay ng malisya pero nakakapagtaka sinong matalinong tao ang papayag, sasangayon at magsusulong ng isang tratadong luging lugi ang kanyang sariling lahi? anong pang-blackmail meron ang mga Hapones, kung bakit nagagawa ng mga dalubhasang mga ekonomistang nakapagtapos naman sana sa mga primadong unibersidad ng bansa, (ateneo, up, lasalle), at mga unibersidad pa man ding nagsusulong ng mabuting asal at pagsunod sa yapak ng Kristong nagalay ng buhay, sa kaligtasan ng nakararami... ano at ang halimbawang ito'y winalang silbi nila, at iniwan ang kabutihang asal at pagiging makatao man lamang (kung meron sila) sa apat na sulok ng paaralan lamang?

ang mga butas ng nasabing tratado ay makakaapekto at makakaagrabyado hindi lamang sa usaping pang-environment, dahil niyakap ng Pilipinas sa pamamagitan ng JPEPA na maging tapunan tayo ng toxic waste ng bansang Hapon. hindi nga natin alam paano natin itatapon ang ating sariling basura, tumanggap pa tayo ng basura ng iba, at tignan basura itong nakamamatay ng mas mabilis kaysa sa ordinaryong basura---toxic waste! teka kulang pala sa saktong teksto ng JPEPA i will quote unquote "toxic, hazardous, and nuclear wastes"

dagdag na apektado at agrabyado din ang ating agrikultura, pangisdaan, at mga industriya, mahigit sa 200 produkto ng Hapon (651 tariff lines) ang mawawalan ng taripa at libreng makakapasok ng bansa, samantalang dadalawang produkto lamang ang ating prinotektahan na hindi singilin ng taripa (6 tariff lines) (bigas at asin).

pinapayagan din ng Pilipinas sa pamamagitan ng JPEPA na magkaruon ng pribadong pagaari sa lupa ang mga Hapones sa lahat ng sektor (maliban lamang sa manufacturing at services). kung nanaisin ng mamumuhunang Hapones na magkaruon ng real estate o agri business aba pwedeng pwede na silang magari ngayon, paano na ang mga magsasaka nating ilang dekada nang nangangarap na makabungkal ng lupang kanila?

hahayaan din ng Pilipinas sa pamamagitan ng JPEPA ang mga korporasyong may 40% na pagaari ng mga Hapon na mangisda sa ating karagatan, nasaan na ang probisyon sa konstitusyon na ang paggamit ng ating yamang dagat ay nakareserba lamang sa mga Pilipino?

ipinagmamalaki din nilang magbubukas ito ng oportunidad sa ating mga nurses para makapagtrabaho sa bansang Hapon, pero ito'y kabalintunaan, kalokohan, pagpapanggap, at kasinungalingan. babayaran ang ating mga nurses ng $400 habang nakatira sila sa isang bansa na ang cost of living ay $1000. ang kontrata ay tatagal lamang ng isang taon at kailangan nilang magtrabaho at magaral ng Nihonngo ng sabay sa loob ng isang taong ito. pagkatapos ng isang taon, kailangan nilang ipasa ang Board Exam ng mga Hapones at ang Language Proficiency Exam ng mga ito. maliban dito dapat bago siya matanggap mayruon muna siyang 3 taong karanasan, at pasado ng Philippine Nursing Board Exam. bakit ang mga nurse ng Indonesia 2 taong karanasan lang at 3 taong nursing course at walang board exam ay tinatanggap na ng bansang Hapon.
ito ba kapalit ng mga butas at halatadong nananamantalang mga probisyon?

sa mga nabanggit ko hindi ko pa nga iyan inisa isa dahil hahaba ang blog na ito, at malamang hindi mo na basahin, kaya itanong mo na lang sa komento.

hindi din natin alam ang side deals pa sa JPEPA dahil ng hingiin ang buong dokumentasyon ng negosasyon at paguusap, tinawag na namang muli ng ating mapagmahal na ina ang kanyang agimat: "executive privilege".

executive privilege, na sinangayunan ng pinakamataas na korte ng bansa.
(iling-hikbi-iling-iling-hikbi)

wala naman daw tinatago ang JPEPA,
pero bakit tinawag si EP?

"kung hindi naintindihan ng ilang kasamahan ko ang ilang probisyon eh problema nila yun" - sabi ng ating butihing senador enrile.
ginoong kagalang galang na senador. ikaw ata ang hindi nakakaunawa.

IBINEBENTA NA ANG KALULUWA NG PILIPINAS, ginahasa na nga at lahat lahat, ultimo kaluluwa isinasangla pa.




pag naipasa ang JPEPA. ito pa, maiinggit ang ibang bansa. aba aba Pilipina, siya lang ba ang pwedeng magpakasasa sa iyo, kung pinayagan mo siya, payagan mo din kami, kung di ka papayag, pwede naming daanin sa dahas, kaya sige na Pilipina, ibuyangyang mo na ang yaman mong pinaglalawayan naming banyaga.

sige lang JUAN, matulog ka lang at hayaan mo lang silang ibenta pati ang pagaari ng iyong kaapu-apuhan. sige lang JUAN, hindi ka pa rin ba magdedesisyon?

system loss: idol ko sana si juday!

idol ko na sana si JUDAY, sa stunt niya sa PLONING...
syempre romance-buff ako...
eh sa yun ang kahinaan ko kwentong pag-ibig e...

magaling naman siyang artista (in fairness hehe)...

pero sana nagiisip siya di ba? ng mga tinatanggap niyang advertising engagement?
(o come on aleida nasa nbn 4 ka din naman dati ah, pero wtf! i didn't just gave in, i fought.)



pero siya, nagisip-isip naman sana siya dapat di ba, lalo at may exchange of money (talent fee of course! how philantrophic naman kung libre lang yun hmft~)

hay hay poor Juday, anong iniisip mo habang ginagawa mo tong komersyal mong pinakabago, yes guys, im talking about the meralco system loss commercial she had done and has been actually aired since last thursday.

naipit din kaya siya dahil abs-cbn contract star siya? and ang abs-cbn ay pagaari ng mga Lopez, na siya ding major stockholder ng Meralco?

poor Juday, na system loss ata!

ipaliwanag ba naman ang system loss sa pamamagitan ng paghahambing ng kuryente (power), laban sa yelo (ice). ang system loss daw ay ang yelong natutunaw, hindi natin nakikita, pero bahagi pa din ng yelo... w-o-w, idiot's guide to system loss isn't it?

kay liwanag di ba? madaling intindihin di ba? (ows?)

system loss na hindi maipaliwanag ng MERALCO for a long time ipinaliwanag ni Juday in 60 seconds, panalo di ba? yun lang nga ginamitan ng mali, at nakaliligaw na paliwanag---

ganun na ba katanga ang masa na mapapaniwala niyo sa charm ni Juday?

tunaw na yelo at system loss???? huwaaat...

PARA SABIHIN KO SA INYO ITO ANG TOTOONG SYSTEM LOSS--------
in clearer terms system loss ay:

(a) ang kuryenteng idineliver sa Manila Electric Co. (Meralco) *retailer* galing sa state-owned electricity producer National Power Corp. (Napocor) at mga independent power producers minus (b) pangkalahatang kuryente na nakonsumo ng publiko ayon sa nakarehistro sa mga metro nito.

madalas na mas mababa ang (b) kesa sa (a) kasi may likas na resistensya yung distribution wire sa kuryente kaya nacoconvert ito at nagiging "heat". madalas pero hindi palagi na naibabalik naman itong nawawalang "heat" sa pamamagitan ng mga step-up transformer na makikita sa mga distribution grid~ ito yung makikita mong mga transformer sa mga poste sa inyong komunidad... pero hindi nga lahat nababawi nito.

yung pagcompute din ng system loss sinasali din yung mga kuryenteng ninanakaw ng mga kapitbahay mo, naku andami niyan sa kapitbahayan namin! ito kasi ay mga kuryenteng nadeliver ng Meralco, pero hindi naman narehistro sa metro. oo nagbabayad ang mga tapat at scot-free ang mga hindot na magnanakaw.

haha, dyosko, ang system loss po ay hindi pwedeng ihambing sa yelo, ang yelo kasi na binibili sa mga ice plant, pag inihahatid sa mga establisyemento, hindi po binabayaran ang natunaw na bahagi. kung yung tingi tingi lang naman, na mabibili sa mga sari store, nagrereklamo tayo sa yelong malambot pa di ba? o sa yelong tunaw na? tumatawad tayo sa presyo at hindi natin babayaran ang bahaging tunaw na?

sa usapin ng kuryente--- sa distribution pa lang may nawawala na agad na kuryente, pero bayad na natin ang kuryente bago pa ito umalis sa mga power producers... ito pa ang malala sa kaso ng yelo, ginagawa ang lahat ng paraang posible para hindi ito matunaw, halimbawa gaya ng pagsesegurado sa mga delivery vans na ito'y selyado at may tamang temperaturang magpapanatili upang hindi matunaw ang yelo, samantalang sa kuryente, hindi tayo gumagawa ng way na magtipid, oo kahit pa inevitable ang system loss pero ang nakakaloka ay ultimo ang office overhead charges, meaning ang kinunsumo ng mga opisina ng Meralco, oo pati yun ipapatong as system loss~

all relying at the premise that pasok pa naman daw kasi sa allowable bracket of amount (percentage to total cost) of system loss (which are inevitable naman kasi). ayun... kaya sige isingil sa masa!

naalala ko itong so called allowable brackets na masyadong naabuso kahit saang ahensya, halimbawa ang dustpan, ang allowable amount niyan sa COA ay P120, so kahit mabili yan para magamit sa baranggay sa halagang P20 lang pwede yang ideklara ng baranggay officials na nabili sa P60 peso (come on dustpan P60? really? omg!) iisipin pa ng COA na nagtipid ang baranggay, pero may naibulsa na. ayan malayo na ako sa kwento ko balik tayo sa singil ng kuryente!




dahil pasok pa din sa sinasabing "allowable amount ng system loss" ipapataw ng ipapataw ang system loss na hindi naman dapat ipataw.

system loss, stranded cost, unused electricity, LAHAT yan babayaran natin, sobra-sobrang profit na ito.

oo, yes, tumpak.... pati ang kuryenteng ginagasta sa mga opisina at sub-station ng meralco ay tayo ang nagbabayad! nakita mo ba pag pasko? puno sila ng ilaw di ba? akala ko ayos lang sila gumasta ng ganun, proud nga naman to say na sa kanila ang source ng kuryente kaya sila ang pinakamaliwanag----------

yun pala, ginagago tayo, eh tipid tayo ng tipid, tayo pala naman nagbabayad ng office consumption nila on electricity???

ano yelo pa din ba itong natunaw ha? ha? anoooo?
helllerrrrr


ininsulto talaga nila ang masang Pilipino,
sa paggamit kay Juday,
meaning dahil madami umiidolo sa kanya,
oh di ba bumenta nga naman si Ysabella at Ploning,
akala nila lahat na tayo ganun na ka Praning,

at mapapa-oo,
at mapapaniwala na lamang ng basta-basta...


at nanamnamin, ang kahit anong kabobohang ihahain nila...




yung TALENT FEE niya,
alam ninyo ba?
SYSTEM LOSS din tsk tsk...

nagpapatawa sila,
pero tayo ang ginagawang
punchline!

fence sitter

FENCE SITTER

lumulusot sa aking katawan at likod
ang iyong pagsilip, habang nakakapit sa bakod
emosyon mo'y hindi ko matiyak ni malugod
sa pagunawa ako na rin ay napapagod

kung nais mong humakbang papasok
gawin na ngayong ako'y nababalot ng usok
pagkalilis ng mga nakalilitong ulap na ito
pangarap kong magagap ang tanging palad mo

manunuod ka na lang ba bunso
sa ginagawa ng ate mo
ang lahat ng akin ay inyo
kasali ka sa may parte dito

huwag mong hayaang yaman ko'y sa kanila lang
ang hati mo'y dapat na kapantay at di kulang
tagapagmana ka nitong aking kayamanan
angkinin mo ang iyong tungkulin sa angkan

huwag kang nanunuod lang sa bakod
nakaabang sa magaganap, nakatanghod
hindi tadhana ang uukit ng kapalaran mo
ikaw ang magdidikta ng tadhana mo

nais mo bang patuloy na maging api?
ang maging alila ng sariling lipi?
baklasin mo na ang bakod na nakapagitan
at wasakin mo ang mga pananaw na sa iyo ay nagkahon

nasa Diyos ang awa subalit nasa iyo ang gawa
ikaw ang magdedesisyon ng iyong gantimpala
tapos na ang panahong personal Siyang bumababa
ngayo'y nais Niyang hindi solohin ang pakikibaka

tindig na at tama na sa pagkukuyakoy, bunso
kalayaan ng lahi'y ikaw ang instrumento
huwag pagagapi sa mga mapanlinlang na kwento
nasa mga kamao mo ang makabubulid sa mga tuso

bukas sisipatin kong muli ang mukha mo
sana hindi na ito nakasilip sa bakod na ito
bagkus nakatindig at may nakataas na kamao
na papasugod upang palayain ako!

panawagan ng NOVALICHES ;)

PAGBABAGO:
Makatotohanan. Masinsinan. Malawakan.

Tulad ng mga Israelita, tinahak nating mga Filipino sa kasalukuyan ang Disyerto - isang bansang batbat ng talamak na katiwalian, na pinag-uugatan ng kahirapan ng nakararami. Sa paglalakbay na ito, nagbibigay pag-asa ang mga salita ng Panginoon sa pamamagitan ni propeta Isaias: "ako'y magbubukas ng landasin sa gitna ng ilang; maging ang disyerto ay patutubigan. " (Isaias 43: 19). Ang landasing ito na binubuksan ng Diyos, ang tubig na papawi ng uhaw sa katarungan, ay GANAP NA PAGBABAGO - di lamang sa loob ng bawat indibidwal, kundi sa loob ng sistemang pulitikal.

Kaya sa gitna ng walang puknat na paglaganap ng corruption sa bansa, naninindigan kami - ang Sambayanan ng Diyos sa Novaliches - para sa MAKATOTOHANAN, MASINSINAN, AT MALAWAKANG PAGBABAGO.

Ito ang aming panawagan:

Una, ILABAS ANG BUONG KATOTOHANAN. Palabasin at huwag hadlangan ang buong katotohanan tungkol sa ZTE-NBN deal, Fertilizer Scam, ang "Hello Garci" Controvercy, at iba pang mga anomalya;

Ikalawa, MAGBIGAY-SULIT AT PANAGUTIN ANG PINAGKATIWALAAN NG KAPANGYARIHAN. Tuwirang ilahad ang pananagutan ng mga sangkot sa mga isyung nabanggit, at patawan ng karampatang parusa ang mga maysala pati na ang mga nagtatakip sa katotohanan'

Ikatlo, ISULONG ANG MALAWAKANG REPORMA sa mga balangkas at pamamaraan ng pamamahala tulad ng bidding, procurement, loans at mga nahahawig na proseso, upang matigil na at maiwasan pa ang mga oportunidad sa pangungurakot at pandarambong.

Hanggang hindi naisasakatuparan ang tatlong bagay na ito -

• hindi kami titigil sa pangangalampag at pagpapahayag ng aming pagtutol sa kasalukuyang pamamaraan ng pamamahala na hindi nakatutugon ng sapat sa pagsupil ng corruption sa bansa'
• patuloy kaming manghihimok at manghahamon sa lahat na gumising, magsuri, manalangin, at magpahayag ng protesta sa pamamagitan ng conscientization at truth forums;
• ipapahayag namin ang aming protesta sa patuloy naming pagsama sa pagmamartsa sa lansangan, prayer rallies at vigils.

Ituturing naming sagradong tungkulin ang:

• suportahan at ipagtanggol ang mga nagtataya ng buhay sa pagbubulgar ng katiwalian sa pamahalaan;
• bantayan hanggang maresolba ang mga kaso ng katiwaliang nagaganap at matutuklasan pa mula sa aming mga baranggay hanggang sa Malakanyang;
• gamit ang mga mapayapa at demokratikong pamamaraan, tiyaking hindi mananatili sa posisyon ng kapangyarihan ang mga walang kahihiyang magsinungaling, magnakaw at manlinlang.

Gagawin namin ito bilang pagsasabuhay ng aming pananampalatayag Kristiyano, bilang pagmamahal sa aming pagka-Pilipino, at bilang pagmamalasakit namin sa mga mahihirap na siyang patuloy na nasasaktan at nabibigatan sa mga serbisyong naipagkakait sa kanila dahil sa pangungurakot sa yaman ng bansa.

-- resultang pahayag ng ilang linggong FOCUS GROUP DISCUSSION ng mga LAYKO at KAPARIAN ng NOVALICHES, simula nuong naganap ang CANDLE LIGHTING CEREMONY AT MISA PARA SA KATOTOHANAN nuong ika 21 ng Pebrero, taong kasalukyan at tinapos ngayong SEMANA SANTA, buwan ng marso.

-- ang focus group discussion ay umikot sa siyam na bikaryato ng dioceses, sa loob ng humigit kumulang limamput pitong parokyang sakop nito. sa pagpupulso sa layko ng novaliches, maraming opinyon ang naglabasan, may panig at di panig, mainit na diskusyon ang pinagdaanan, PERO ito ang pangkalahatang opinyong lumabas na sumasalamin sa tinig ng mayorya.

-- hindi perpekto ang pahayag at hindi kasing tapang ng inaasahan, at maaring may iisa o dadalawa o iilan pang sasabihing "hindi ito ang opinyon ko," pero ang mahalaga, napadaan sa proseso ang pagbabalangkas ng nasabing pahayag, maliwanag na kinonsulta ang mga ordinaryong mananampalataya ng Novaliches, at dahil dito pinaging balido at matibay ang pahayag na ito.

break sa hiatus ;)

whoa hiatus?!@#$%^

hehehe. ang tagal natulog ng syota ni juan mukhang nagbeauty rest ata. huwag magalala in a few days expect that this will come alive again.

nagkasakit kasi ako, nilagnat sa kalagayan ng bansa. sumakit ang ulo sa pagpapasaway ni Juan. imbes na makipagaway eh ayun, nagpahinga na lang muna ako. nagrecharge ng energy. para ipagpatuloy ang pagmamahal ko kay Juan... kay Juan, na nagtutulog tulugan pa rin sa nangyayari sa Bayan!

sige abangan ang mga susunod kong post... ;) mamayang gabi malamang. pagkalabas ko dito sa puting silid ng mga nakaputing bathrobe (haha asan yun?)

moderate greed, eh?

quotable quote na naman ito, parang yung minsang nabasa ko sa isang blag about "sustainable mining" duh... is there such a thing?

Lozada relayed that Neri instructed him in one of their meetings, (in similar terms) to "moderate their greed". Lozada was then, the consultant of Neri, then NEDA Chief, for the ZTE NBN Project, and various other projects.

watda... watda... watda-ef! moderate greed, eh?

another classic example of our ambigous standard of right and wrong. greed is greed no matter how moderate your act of greed is. sabi ko nga sa naunang blog dito--"walang medyo tama" ang puti ay puti ang itim ay itim. a one peso kickback, is still a kickback. much more thus the padded NBN deal whose base amount according to Lozada should only be, $132 M... add the insisted $130 M for Abalos... it would still be only $262 M... why/how, then on earth, that the loan was made for a whooping $329 M dollars... as the inquiring Senator Madrigal, publicly probes. mga anak ng tinapa! kung di sila nasobrahan ng pagkaganid at pagkasakim, di sana sila nagkakagulo, at may pekeng kapayapaan sana ang bansa, habang tayong mga walang kamuwang muwang ay patuloy na magbabayad ng utang na pagsasasaan lamang nilang... habang tayo'y nagkakandakuba!

systemic ill of procurement system.
Lozada observed that we procure projects not according to needs but according to supply. due process of procurement he says is geared towards tailoring the sponsor. add up that most of the time, these projects, originated from outside the government and not out of government plans itself. these unsolicited project proposal is the culprit of all these controversies. procurement award is given not to the lowest bidder it seems, but instead to that bidder, who had the best sponsor. irregardless, if the cost benefits the project... irregardless, even, if the project is material or immaterial.

any project under this procurement scheme would nonetheless be shrouded with controversy as what has happened to ZTE's deal, which in fact never went through any competitive selection process! aaargh... and this is not a single, individual project... other projects, mostly infrastracture ones, have undergone the same treatment... only difference was... somebody took the courage to blow the whistle in this particular scam. nagkadugasan kasi ang mga magnanakaw!

on another preposterous deal: SOUTHRAIL Project.
when asked about other projects which was consulted to him, that may also be anomalous... Lozada mentioned the SOUTHRAIL project, which was already signed and costs the Filipino people $932 M in debt (quite bigger than the NBN Project), with according to Lozada, includes, a $70 M costs in commissions.

permissible commissions.
he said that the southrail project's padded cost is permissible in his terms, as such that it only amounts to 22% of the total cost. damn. still. that is way TOO MUCH. but i forgive Lozada, he was a nobody who just wanted to earn a living and to provide a living for his family. what and whom i can never forgive are those individuals who schemed, who devised, who plays in this corruption arena... those who do the pulling of strings. well, yes, those who are on both sides of the strings.

commissions--is such a soft word to described the money these corrupt and barbaric individuals, plunders! in the case of NBN project: an almost whooping 200% commission padded the original cost... i really wonder how they can even sleep at night, or instill values to their sons and daughters and grandchildrens. such endemic moral degradation!

on Lozada's credibility.
the guy is no saint. neither the senators poking at him, not even the nun-ja's i admire, nor those guys in white dress, or okey, might be not even that one bishop beside him during the presscon (bishop pabillo who is incidentally also the bishop taking care of the Sumilao farmers), not even these mediamen, definitely... not even me, personally... and not even YOU. but does our tainted background, puts us in a boxed definition? doesn't any of us then have a right to stand up for what is just, simply because we were slightly tainted before? how then that Matthew, the sinful and corrupt tax collector, became God's disciple and apostle and even a gospel writer? how then was Chavit Singson's witness against the former President Estrada, withstand the test and was believed by courts to be statement of truth and fact? LOZADA, i say is a very credible witness, enough reason, why they had to frisked him away, issue death threats, and do every means to coerce him to stay still and be silent...

GMA's chance to redemption.
a definite fact for 99.9% of us is that at one point or another we all have compromised ourselves for survival... but then again as long as we breath... redemption is always at hand... even the claiming president of today had her chances of redeeming herself... pero PUNO na madam ang taong Bayan... your only chance to redemption now, is to shed light on all controversies, repeat your I-AM-SORRY fu**ed up speech (with more practice), and pay Juan what you have plundered to my dear Juan plus the interests on what it could have amounted to if you have not put it in your own coffers instead... then graciously madam, get out of the country with the rest of your minions... for we cannot... we can never can... stop... others who's blood are steaming hot and definitely hungry for vengeance. your blood, should not... should never... desecrate our fertile lands. (may gulay, mahal na ina, hindi po ako nananakot, madami lang talagang galit sa inyo kaya pwede ba, save your petite a** and fly off to nomads land...)

pero... MAKAPAL naman talaga ang mukha mo e. so i guess... she'll sit it out until 2010... or worst until forever... hanggat... TAYO ay di magkakaisa...

but then... as one friend would say on the evils of EDSA...

1. we've replaced dictatorship, with a total land pimp!
2. we've replaced a godfather, with a total insecure whore...

3. ? who are we going to sit next on these seat?

DAMN. there's only ONE solution LEFT and we ALL continue to ignore it. trying to look for a thousand ways, when the shortest distance should be that one straight line from point a (present state) to point b (desired state). ah. this is another entry to brew...

si Lozada, at ang mga nunja (ninja)

o_0 kagabi lang kakwentuhan ko ang isang kuya na nagpapatuloy ngayon sa mga kaibigang magsasaka ng Sumilao... nagiisip isip kami, nagmumuni muni tungkol sa magiging bukas ng parehas naming minamahal na si Pilipina. naisingit sa aming kwento kahit ang kamakailang pagtakas ni Lozada patungong Hongkong... at ang di umano'y pagdukot sa kanya nitong Martes... ah... ay alas... wala kaming kamuwang muwang na ilang oras lamang bago matapos ang aming huntahan ay sa kabilang dako ng Maynila, ay susulpot at lilitaw... at magsasalitang muli si Lozada... nailigtas ng mga butihing nun-ja hehe mga madreng ninja. ginabi na ako ng uwi, nagpulong pa ang mga magsasaka at kahit pwede na akong umuwi, dahil minsan lang naman ako makasilip sa kanila, nilubos ko na din ang aking pagpapagabi... halos alas dos na ng umaga ng makarating ako sa aming bahay... sumilip sa mga bahay ko sa internet, pero inantok na rin agad... mahimbing ang tulog ko habang... nagaganap ang kabayanihang ito ng mga nun-ja at sige syempre kasama na rin ang mga kuya na Lasalyano... maliwanag na ang araw ng mabasa ko ang blag at photo link ni gang ng rock.ed na kanetwork ko sa lungga ko sa multiply.

isa ang nbn deal sa mga isyung nagtulak sa aking maging hayagan sa aking opinyon laban sa gobyernong ito. bigla na lang akong napagod sa mga pinaggagawa ko. para bang nawalang saysay ang maraming taong pagpapakaalila ko sa aking kapwa... at sa Bayan... dahil sa patong-patong na isyu na ito, na wala namang kasagutan. bagaman mulat ako at kabataang may pakialam, hindi ako masyadong nakisawsaw sa usaping pulitikal... hindi dahil ako ay pumapayag sa kanilang hayagang panggagago (dissent without action is consent? aray nasaling ako! hehe) pero higit dahil, naiisip ko dati na, sayang ng enerhiya ang magreklamo ng magreklamo sa isang bagay na wala naman akong laban (oops hindi ako anti sa mga rallyista!), pero kung ang enerhiyang ito ay ibubuhos ko sa mga konkretong proyektong makakatulong sa mga komunidad... sa lipunan... nuon, tingin ko ito ang paraang mas nararapat... ngayon? saka ko lang napansing napapagod ako. watda... watda... watda-ef! nakakapagod na! kung ano mang pagaayos ko sa ugat para tumubo ito ng maayos ay patuloy naman ang pananalanta sa kabuohan ng lipunan ng sistema, sa pamamagitan ng mga ganid, at sakim, na trapo!

hinuhukay nila ang libingan ni Juan, habang ito ay buhay pa!

iginigisa pa sa sarili nitong mantika... mahirap na nga, naghihirap na nga, pahihirapan pa... di pa makokontento! mga kumag! dati kung mangungurakot sila, daang libo lang, tapos naging milyon, abashet ngayon bilyones na... dati kung mangungurakot sila, yung pera ng kapwa Pilipino, mula sa mga buwis... ngayon di na nagkasya sa buwis lang, uutang pa sila na tayo ang magbabayad, para lamang makurakot nila.... ay sukdulan!

"Wag niyong papayagan mangyari ang mga ganito............mahalin ninyo ang bayan...at ang bayan ay hindi lang ang isang pamilya...basta ...wag papayagan ito...wag...naku, Gang pagod na ako..."

mensahe yan ni manong Lozada, para sa kabataan... na inihahatid ni gang...

sa palabas sa abs-cbn, narinig ko ring sinabi ni Lozada...

"wag ninyong sayangin ang ginagawa ko..."

dagdag pa dito ang kanyang pahayag habang maluha... luha...

"... ang salitang Pilipino ay di lamang tumutukoy sa isang pamilya... ang salitang Pilipino ay tumutukoy sa isang Bansa... snd sometimes... its worth taking a risk... for this Country..."

kaya ako masasabi ko... hindi ako titigil sa ginagawa kong mga konkretong solusyon, pero ngayon isasabay ko ang pagkalampag, ang pagiingay... dahil nakikitang kong dapat na sabay ito. at oo, sino ba naman ako, bubuwit, maliit na pipiyok piyok na boses... pero kung madami tayo na bubuwit... kung madami tayong pipiyok-piyok na boses... hindi na tayo maliit. hindi na. isa na tayong puwersa. kaya yung mga may pakialam dyan na napapagod na at ayaw ng sumawsaw sa pulitika... LABAS na... dahil di ito isyu ng pamumulitika lamang... di ito isyu ng pagkampi sa mga lintik na partido - queber ang mga administrasyon o oposisyon, parehas nga silang trapo... pero kailangan na nating lumabas, makialam, at manindigan, di sapat ang mabubuting gawa kung di natin itatayo ang nakaratay sa kanser na sistema... at di ito pagkampi sa mga panget na trapo... ito ay pagkampi sa Bayan!

anuman ang partido mo, anuman ang relihiyon mo... anu man ang ideolohiya mo... isa ang maliwanag na pagkakaparehas natin... pilipino tayo... at Inang bayan natin ang Pilipinas!

kahit para sa iisang bagay na naguugnay sa atin... ay magkaisa naman na tayo!

bukas abangan nating sabay-sabay ang mga rebelasyon sa apat na sulok ng silid ng senado... ipagdasal nating lakasan ni Lozada ang kanyang loob... manaig nawa ang katotohanan at tanging katotohanan lamang!

watch and pray ang mensahe ni Bishop Pabillo nung magsimba ako sa katedral kahapon ng alas dos, at nagpakrus ng abo sa aking nuo... mensahe ba ito sa aming mga may pakialam... o threat namin to sa mga walang pakundangang ganid at sakim at trapo?

watch and pray... madam... watch and pray!

dahil isa isa na kaming maglalabasan. di na matatahimik ang mayorya. di dahil wala kaming pakialam... matiisin lang talaga ang pinoy... pero LABIS na! LABIS na po!

on cheaper medicine bill...

much has been said on this topic. blogs, articles, mediamens, reporters, television networks, radio stations, doctors from both sides, congressmens, the president of the lower house itself, the senate, and that cute little mole up in the palace.

and im not blogging about it, just to join the festival they are having, thus creating hits for my page. i am simply just too fed up with the way things are, and blogs are my therapy, so as much as i had already procrastrinated on posting this topic, for fear of being simply just a reactionary, i am now writing this, to de-stress myself (or would you rather have me, de-stress in another way?).

who wouldn't want a cheaper medicine to ease your pain and to heal your body? i myself couldn't afford the medicines prescribed by my cardiologist as a maintenance drugs to manage my heart ailment. in fact, i do not religiously take it as scheduled, even if isn't not rational, yet i only take it when necessary... like when chestpains are already evident, and so quickly i reach out for my pocket to get that saving red tablet, and the other tablets to accompany it... i also had to have my every three weeks injection, and my cardiologist strongly recommend, that i should not fail any of this injections, and yet, sometimes i do fail to surface at the scheduled time... because i would rather spend the money, at something else and not on my medicines... something else, that's more necessary to my mind (only to my mind) than these medicines.

and this isn't right. if only my cardiologist do have a blogger account (what if haha), or would be able to find its way here in this page... i guess he would resign to be my doctor and would rather have me sign a waiver for not being compliant on his prescriptions.

one ad says: "bawal magkasakit" (it is not allowed to get sick), because to be sick is not just a painful experience of the particular part of the body and the body entirely, but also it surely would make your pockets real sick. there was i time i remember myself murmuring: "bakit ba ako nagkasakit ng pang-mayaman?" (why am i sick, with such a disease, meant only for rich people?). i came from a very financially poor family leaving only in small quarters, and my dad who only reached third year in his secondary education is simply a construction worker, and mom, who barely reached even grade four, is simply a hardworking housewife... to provide our daily bread then, is difficult enough... what more, to provide my hospital needs, when ten days before my twelfth birthday, i was rushed to the hospital, having convulsions, chilling fever, and chestpains... ah, and i don't want to remember those days anymore.

so why on earth would i oppose this bill very strongly?

i want to make it clear. i am not into opposing for the move to have cheaper medicines, but i say cheaper medicines that are at par quality with the branded ones. and quality would surely be disregarded, because of one statement of the bill---allowing only generic drugs for prescription. i don't really understand that certain provision, or rather, what i do not understand is the mind of the proponents for including that statement of prohibition. as i somewhat understand my economics, i strongly believe that such statements, would clearly affect the quality of the medicines in the market. quality would be sacrificed in the quest to lower the prices, also to add that even our BFAD (bureau of food and drugs), the agency that regulates the quality control of food and drugs (which inludes medicines) honestly states that in its present state today, it has no capability to ensure quality control of this medicines.

i dont even understand also the need for such provision in the entire bill. generic name is already a part of every prescription, why then, do we have to regulate and say, prescribe ONLY generic drugs? why not leave the choice to the patients? in any prescription, as i can attest myself as a patient, the first line is the brand of the medicine, and the next line below, would be the generic name in parentheses. as i had been discussing with my mom over breakfast, how it works, i told her this example we all need a shirt to protect us from heat or rain or dust, we dont get out there naked, we need clothing. but clothing we can buy cheaply in the market, but there are also quality clothes with brands, like tshirts from bench or hang ten, and they cost more, but admit it or not compared to other garments without brands, i do not generalize all yet most of them are of poor quality. why, they might cost less, because production wise they cost less, and why? because perhaps quality was not the only priority (although it might also be their priority but they have to sacrifice a bit of it). that same thing is for generic and branded medicines. let's put another example, when you are in pain, you need a pain reliever, generic name for most commonly used pain reliever is mefenamic acid, pero andaming mefenamic acid sa botika, now what do you choose? ako alam ko na ang bibilhin ko, and i wont say the brand.

if then we will not allow our doctors to give their best suggestion, how then would we know what is the best among those brands, we still have a choice anyway to choose the generic cheaper ones, as it is also indicated in parentheses in the prescription.

what we must advocate is the improvement of our BFAD, before setting up such prohibition in that bill. what we must also advocate is the audit of this big pharmaceutical companies so as to assess if they are not actually over pricing their branded medicines. we don't cut them off the market, admit it they have the technology to produce medicines that truly deliver relief and healing, and it should never be disregarded.

my brother who is an internal and family medicine practitioner, whispered to me, that there might also be another under the table deal behind this provision in the bill... it seems that one congressman proponent is the son of the owners of a pharma company that imports generic drugs and might also be perhaps planning expansion of actually producing such generic drugs... again, i have nothing against cheaper medicine, but i guess the bill has never answered the basic needs of patients.

we need affordable medicines without sacrificing quality. thus, we need an improved and trustworthy BFAD. we need generic medicines that have undergone rigorous quality control and research. we need a regulating body (perhaps a committee of BFAD?) to audit these pharma giants--cut the profits to the minimum, securing also that they would not have any company loss but to still be able to sell branded medicines at a cheaper rate. but damn oh damn, why in the first place thus people get ill?

no other words could have better said what i wanted to convey than this one here:

"...The very core of illness is in poverty, the inaccesibility to basic health care that we pay our taxes for and the shameless disregard for preventive medicine.The government should take responsibility for that. In choosing the best, most cost-effective medicine for the patient, we doctors know best. If territories are to be drawn, then I have this to say: Doctors, only with help from God, heal. It's wishful thinking to say the same for this government who remains blind to our society's ills." --- trixie..

i want my medicines to be affordable. but never cheap.

cheap would mean--substandard...
and that would endanger me more... cost me more.

now would you still want cheaper medicine,
or rather have affordable ones?

who's going to benefit this certain provision of the bill anyway? is it the patients? the ordinary Juan dela cruz? the Filipino people? or that pharma company owns by the parent of this one solon? or the government, who might have received a favor from this solon's family?

certainly not me the patient
nor my beloved Juan dela Cruz, the Filipino people.

certainly!

suHoL o reGaLo?

lumang blog entry ko na nailabas sa kasagsagan nang pagamin ni Among Ed ng kanyang pagkakatanggap ng isang balot ng salapi... nagtanong lang naman siya... para saan ito... para ba ito kanino... at sino ang nagbigay... saang mapagpalang kamay ito nagmula?
-------------------------------------

bunsod sa nabasang BLOG kay manong sakay, naunahan niya lamang ako, magblog tungkol rito hehehe... nakakapikon na talaga... sana lahat ng nakatanggap ay maglahad na rin! kaya gumawa na lamang ng malayang taludturan, para ilabas ang damdamin ko sa usaping ito!
-------------------------------------

suHoL o reGaLo?

kamulatan lamang ang nais naming makamit
kaya may nagtatanong upang sa sagot ay sumapit
hindi maliwanag kaya kailangang bigyang linaw
hindi naman kami tangang bulag ang pananaw
kung sana lamang ay ipaliliwanag at ilalatag ng lantad
hindi sana kami kakainin ng duda at magkukuyom palad
kung sadyang ito ay para sa aming taong bayan
bakit hindi itala ng maliwanag sa angkop na listahan
bakit nagtatago at nagkukubli ang pinatabang nikolas
dahil ba wala pang pasko at hindi pa panahon ng paglabas
mana ba itong sa Poon nagmula
awa Niya sa naghihikahos na madla
kung gayon aabot ba sa aming maralita
ang Biyayang inyong nasalo at naibulsa
subalit sino ang magsusulit sa inyo
paano huhusgahan kung ito nga'y hindi siphayo
wala namang magpapatunay
sa natanggap nang inyong kamay
pagka't sa hangin pumutok ang bulang nanggaling
maglalaho ring parang bula na walang pasubaling
magpakalunod kayo sa isang salapi ng manggagawa
habang kami'y kumakayod ng walang sawa
at sa bawat pagpapakasasa ninyo
dugo at pawis ng masa ang nagbabayad nito
suHoL ba ang natanggap o reGaLo?
alin man ang sagot, katotohanan lamang ang nais ko,
dahil PERA kong pinagpawisan ang pinaglalaruan ninyo!
huwag na sanang hintayin na ang aming naisin
ay magpataw ng agarang HATOL sa bigat nitong tiisin!

piyestang bayan na naman Juan

naglakad-lakad ako sa kalsada kung san madalas magrally si buraot, kaya napagalaman ko ang tungkol sa piyestang bayan na kay lapit nang maganap.... dalawang taon pa... pero ang dalawang taon ay mistulang bukas na... dahil nagsisimula na ang mga palabas ng mga payasong kung tawagin natin ay trapo... naririyan na rin ang mga bandang nagpapahiwatig na malapit na nga ang nalalapit na kasiyahang ang totoo'y balatkayo lamang ng napipintong mapait na kasiphayuan nating mga Juan dela Cruz... nating mga Pilipino...

ah... pero hindi tayo... nababalisa...

baka nga marahil... ang marami ay nagbibilang na sa utak nila ng mga mamiso at mamerang hindi pa naman nasasalat ng kay kakapal nilang mga palad... mga hinayupak... na pumapayag na bilhin ng kilansing ang tanging karapatang maglalagay sa kanila sana sa kapantay na pedestal ng pinakamayamang mamamayan... ang boto ng isang Zobel ay kapares lamang ng isang kagaya kong maralita na iisa rin lang ang bilang... iisa ang bigat...

"eh, seksingtsik, kung magmamatigas ba akong huwag ipagbili ang boto ko, masisiguro mo bang hindi nila rin madadaya sa ibang paraan ang boto ko? dadayain at dadayain nila tayo... kaya ako kung dadayain rin lang pala, eh dun na ako sa nadaya akong nagkapera ako... kesa sa madadaya rin lang pala, tapos hindi pa ako nakinabang!"

pakbet na rason! sobra-sobra na talagang nakakasulasok ang umuusbong na mentalidad mo Juan, ang pagiging mautak mo sa katarantaduhan mo ginagamit... kung mag-isa ka lang na aayaw sa kasamaan... mahirap nga... pero kung sana lahat tayo... ganyan ang pananaw... kung bawat isa magmamatigas... ay kay laking pwersa natin!

"o sige, lahat nga tayo nakaboto ng maayos... eh hawak naman din nila sa leeg ang komisyon... sige maninindigan nga tayo... mamimili ng tama... boboto ng ayon sa ating konsensya... pero wala pa man ang eleksyon... malamang gawa na ang resulta? ano na? paano na?..."

sasabat pa ang isang unggoy---

"wag na lang kasi tayong bumoto..."

aarrrghhhhhh... blood boiling in my veins (help! carvedilol hehe)

punto per punto-------

1. kailangan linawin ang ating ambigous morality. pakbet wala dapat shades of gray. black or white lang. tama o mali lang. tama ang manindigan sa karapatan - wag magbenta ng boto. wag mo nang lagyan ng paliwanag ang pagbebenta ng boto para gawin pa itong medyo tama. walang medyo tama.

2. habang ginigising ang TAO, at hinuhubog siya sa tamang pagiisip at pagkilos... sabay din dapat ang pagkilos para mademolish ang kasalukuyang sistemang kinapapaluoban natin... pero hindi pwedeng magdemolish kung hindi matibay ang TAO... kasi sila ang bubuo ng bagong sistema... ng bagong kultura...

3. pansamantala... at wala pa ang ikalawang punto... pilitin natin ang ating mga sarili na manatiling mulat, nakikilahok, nakikialam, naninindigan at kumikilos sa sistemang siyang namamayani pa...* habang hindi kinakalimutang URGENT ang ikalawang punto.

*ibig sabihin nito --- kailangan pa rin nating bumoto. bantayan ang boto. at sikapin na huwag itong ipanakaw. magmatyag. ipaalam nating nagmamatyag tayo! BAKIT PA? kasi---- matulog ka lang sa araw ng halalan magkakamuta ka lang, pero hindi mapipigilan ng kawalang pakialam mo ang susunod na magaganap ilang araw pagkatapos nito... ay may TRAPO na namang UUPO!

nakakapikon lang din na 2 taon pa ang nalalapit na halalan pero aligaga na ang mga pooootek na trapo sa kani-kanilang gimik... ito ngang si mar roxas may blogsite na????? otei, OK, hindi nga naman daw siya ang nagpagawa nun... isang teenager daw na ang nais lang ay hikayatin si mr. palengkeng ikonsidera ang pagtakbo para sa halalang 2010... heto din ang oposisyon, syempre di patatalo at may jeepney nang kinukunntsaba... puno na nga daw at nasa estribo na lamang si panfilo lacson... (na nagngingitngit dahil) itong bise presidente natin? pumipili na ng paparahing masasakyang makinarya! ay pwe!

wala pa kayong nagagawa... pero meron pa namang 2 taon para makapaglingkod... pero ang iniisip na ninyo ay kung paano pa makapaglilingkod ng dagdag na taon? how profound! eh kung ngayon nga hindi na ninyo kami mapaglingkuran... magdadagdag pa kayo ng idle years of service ninyo???? huwaaa.... ibang klase!

piyestang bayan na naman Juan...
anong handa mo?

Juan, gising!

bilib talaga ako sa iyo, padre -- mapagpakumbabang sinangayunan mo ang sinabi ng Obispo... kahit may paninindigang hindi mo pinagsisihan ang ginawa mong hakbang.

parehas pala tayo ng pananaw sa sinasabi ng Canon Law, sabi mo nga na kahit ang Canon Law "allowed priests to take actions in situations when the well-being of the laity was in danger."

kung kasi nga naman ang pagpipilian mo isang pakbet na trapo, at isang asawa ng gambling lord, at wala namang ibang nangahas na tumapat... aba nga naman masisisi mo ba ang paring ito na nagmahal lang naman sa mga kapampangan... isang bayan... bayan ng Diyos... di ba ang pari para sa Bayan ng Diyos?

kung bakit naman kasi... ikaw... sila... nananatili pa ring walang pakialam?!@#$%^

natatakot kayong magsalita laban sa nakikita ninyong pangaabuso ng ating yamang pambansa... nang ating mga karapatan... natatakot kayo dahil iniisip ninyo... wala rin lang namang maipapalit... ikaw ako, tayo... ang bawat isa may karapatang pumalit... hindi porket hindi ka galing sa mayamang angkan eh wala ka nang karapatang maglingkod... ikaw mamamayan... ang pinakamahalagang salik nitong bansa... sa iyo magsimula ang pagkilos... sa iyo magsimula ang paganap... ang pagbabago...

pero bago ang lahat... kasabay ng sabay sabay na paggising... ng ating kamalayan...

kailangang kitlan muna ng buhay yang mga mapagsamantalang yan!


(hays ang dugooooo ko kumukulong penk na naman!)

(hinahanap ko pa ang kantang LAYKONG PILIPINO... nekstaym ko na lang iaupload... buod nito - LAYKONG PILIPINO, buhay ka ng Simbahan, buhay ka ng Bayan...)

LQ ng simbahan at estado...

nabasa ko ito sa breaking news ng inquirer kaya ayan kumulo na naman ang dugo ko! tsk tsk tsk --- huwag daw pamarisan si Among Ed... harudyosko bishop... magingat po naman... tabi tabi po hane... hambait ko pa naman at likas na magalang sa mga kaparian --- wag naman sanang magbago... sabagay ang pananampalataya ko ay matibay na nakaugat sa personal naming relasyon ng Diyos at hindi sa mga indibidwal na pinuno ng Simbahan... hindi naman nawawala ang ugnayan namin ng Diyos, kahit na magkawindangan pa itong mga naturingang mga prinsipe ng Simbahan... hane bishop magdadasal na lang ako... may chanting pa ng nunc dimittis servum tuum domine... secundum verbum tuum da pace... hehehe... go in peace, bishop.

huwag na daw makialam ang mga kaparian sa nagaganap sa lipunan. lalong huwag na daw na gayahin pa si among ed na pumasok sa maduming pulitika.

at ang walang kamatayang kowtabol kowt ng mga kumag?
invoking the constitution for its provision for the separation of the church and the estate (naririnig ko tuloy si pastor ely haha - "basa") article II section 6 at sundan mo ng article III section 5 na further explanation.

hangtagal tagal na ng isyu na ito. handali naman intindihin sa marunong umintindi ng 1+1 ekwals 2 e gagawin pa rin talaga ng paulit ulit na ang sagot daw ay dapat 11.

isinali ang probisyong ito sa batas bilang pag protekta sa Simbahan, inilagay ito para talian ang estado na huwag makialam sa desisyon ng mamamayan sa pagpili nito ng kanyang relihiyon. PERO sa marami mali ang nagiging interpretasyon. ginagamit nila ito sa baligtad na paraan at maling pagkakaintindi. ang Simbahan pa tuloy ang sinasabihan nilang maupo lang sa bahagi ng bakod nito at huwag makialam sa nagaganap sa labas. gayong ang Simbahan ay may tungkuling gabayan ang mga kasapi nito.

inilapat ang probisyon, para hindi makapagdikta ang estado ng iisang relihiyon lamang. itinakda ang probisyon para tayo bigyan laya sa pagpili ng paniniwala. kailanman hindi iyon inilagay duon para magsabing manahimik ang Simbahan sa nagaganap sa Estado. imposible kasing gawin ng Simbahan iyon. hindi naman kasi binubura ng relihiyon mo ang iyong pagkamamamayan.

may lalaki, ipinanganak sa Pilipinas, at inanak ng isang Pilipinang Ina at Pilipinong Tatay, nang lumaki siya nagaral at nakatapos, hinubog at naordinahan bilang Pari, nawawala ba ang kanyang pagiging Pilipino dahil ngayon siya ay Pari na???? mananahimik ba siya habang may pagsasamantalang ginagawa sa kapwa Pilipino? ang Misyon niya ay magpalaganap ng Salita ng Diyos, at ang maging mabuting halimbawa na matutularan... nilalabag ba niya ang Misyong ito kung makikialam siya sa kaganapan sa kanyang paligid? hindi ba at ito pa nga ay isang konkretong pagsunod sa nasabing Misyon at Tawag ng Diyos?

naiintindihan ko kung bakit kailangan silang tanggalin sa kanilang pang pastoral na responsibilidad sa isang parokya, PERO, maliwanag alam ko, na ang probisyong nasabi na naisaad sa Canon Law, ay inilagay lamang hindi bilang PENALTY - o parusa - bagkus isa itong aksyong pagtugon para lamang mailagay sa ayos ang lahat at hindi naman mabigatan ang Pari na nagnais na manungkulan sa Pamahalaan... maraming paraan ng pagtugon sa Misyon... at sige oo nga naman at sana sa simula pa lang hindi na siya nagPari pa, dahil ang Pari ay para sa Parokya...pero maaring ang paghuhubog niya bilang isang pari ang siyang nagdulot sa kanya ng ganitong pagnanais... wala talaga akong makitang masama na makialam ang Pari sa pulitika, lipunan o kahit man maghangad na makapanungkulan...

HINDI NAMAN KASI NILA ITO GAGAWIN KUNG IKAW O AKO AY MAY PAKIALAM... HINDI NAMAN KASI NILA ITO GAGAWIN KUNG ANG MGA PULITIKO AY MALINIS... HINDI NAMAN KASI NILA ITO GAGAWIN KUNG HINDI LANTARAN ANG MGA PANGUNGURAKOT AT MGA PANGAABUSO...

marahil hindi naman talaga epektibo ang magpahayag lamang ng Salita...
marahil ang Salita ay kinakailangang magkatawang-tao muli...

hindi din kailangan ng Bagong Kristo...

dahil JUAN DE LA CRUZ ikaw mismo ang makabagong TAGAPAGLIGTAS.

Kaya kay AMONG ED... dumami ang lahi sana natin.

MAKINIG. MAKIALAM. MANINDIGAN. (LUMABAN! )

unang halik

hmmm... ansarap alalahanin ng unang halik ano? at dahil kwentong pag-ibig ang tema nito... pag-ibig sa Bayan... pag-ibig kay Pilipina... kaya sisimulan ko ang unang blog ko sa pamagat na unang halik.

halik naman muna. bago, ang maraming pang paglalakbay ko bilang syota ni Juan...

sa blog na ito mababasa madalas ang tatlong karakter - si Juan ay ang pangkalahatang Pilipino... at ang syota ni Juan ay pwedeng ikaw o ako... na nagmamahal sa kapwa Pilipino... at si Pilipina... oo nanay nga ito ni Juan, pero ina rin ito ng syota ni Juan.

ako ay syota ni Juan. at ikukuwento ko sa blog na ito... ang pagmamahal ko kay Juan... ang pagmamahal ko sa aking kapwa Pilipino. siyempre hindi palaging masaya ito. minsan maiinis ako kay Juan, maiinis sa ipinapakita ng mga partikular na Pilipino. madalas naman matutuwa ako kay Juan, ipagmamalaki ko siya at ipagyayabang, ito ang mga pagkakataong may kapwa Pilipino akong makikitaan ng mga ekstraordinaryong galing o kaugalian... minsan aawayin ko si Juan, aawayin ko ang mga pasaway na kaugaliang Pilipino... pero ang lahat ng ito... galit o tampo man... ay mga paglalambing ko... kay Juan... sa Kapwa Pilipinong iniibig ko...

at ang pag-ibig na ito sa Kapwa... ay siyang pag-ibig ko rin kay Pilipina, na ina ni Juan, at akin ding ina... hindi ako kagaya ng tipikal na syotang madalas ay hindi kasundo ng ina ng kanyang kasintahan... ang pagmamahal ko kay Pilipina ang siyang pinaghuhugutan ko sa pagmamahal ko kay Juan...

kaya pangarap ng blog na ito...

sana sabay tayong kiligin sa ating pagiging Pilipino... ang muling yakapin ang kung sino tayo, at ang muling makilala ang tunay na galing at kakayahan natin na naikukubli dahil sa samu't saring sosyo-pulitikal na mga kaganapan... sabay man tayong mapikon... sabay man tayong magalit... sa mga pangaabuso sa atin... sabay man tayong masaktan... mabigo... umiyak... at mamatayan pa marahil... pero sama-sama... sabay din sana tayong kumilos... para maipagpatuloy ang naputol na relasyon ng mamamayan at kanyang Inang Bayan...